14.11.2024
Աշխատանք դասարանում
,,Քանի դեռ սպասում է ավտոմեքենան,, պատմվածքի քննարկում։
Լրացուցիչ աշխատանք (տանը)
Կարդա՛ ,,Ծերունին և ծովը,, պատմվածքի առաջին մասը և պատասխանի՛ր հարցերին։
Բնութագրի՛ր տղային՝ տեքստից մեջբերումներ անելով
Տղան՝ Սանտյագոն, ծերունու երիտասարդ ընկերն է, ով շատ է հարգում ծերունուն: Չնայած նրան, որ տղան վերջում գնում է այլ տեղ աշխատանքի, նա միշտ հիշում է ծերունուն ու օգնում էր նրան երիտասարդ ժամանակներում: Տեքստում ասում է. «Նա սիրում էր ծերունուն, բայց նրա մայրը չէր ցանկանում, որ նա մնա նրա հետ»: Տղան ի սկզբանե ուզում էր աջակցել ծերունուն, բայց ստիպված էր հեռանալ: Այսպիսով, նա հավատում էր ծերունու հմտությանը, իսկ ծերունին իր հերթին նրա նկատմամբ հոգատար ու սիրալիր վերաբերմունք ուներ:
Առանձնացրո՛ւ ծերունու նկարագրությունը
Ծերունին պատկերված է որպես երկար տարիներ ծովում ապրած, փորձառու, համառ ու տոկուն մարդ: Նրա մարմինը հնացած է, բայց հոգին՝ անհաղթահարելի: Հետաքրքիր է, որ ծերունին ունի մեծ ուժ և վստահություն, սակայն նաև սրտացավ ու խոնարհ մարդ է: Տեքստում նշվում է. «Հին էր նրա ամեն ինչը, բացի աչքերից»: Այս խոհերրը ցույց են տալիս, թե որքան դիմացկուն ու երիտասարդ է մնում նրա հոգին՝ իր զարմանալի աչքերի մեջ, որոնք նման են ծովին:
Մեկնաբանի՛ր միտքը՝ «Հին էր նրա ամեն ինչը, բացի աչքերից, իսկ աչքերի գույնը նման էր ծովին, աննկուն մարդու ուրախ աչքեր էին դրանք»
Այս միտքը ցույց է տալիս, որ չնայած ծերունու մարմնի և ուժերի բեկմանը, նրա ներսում մնում է երիտասարդության ոգին: Նրա աչքերն արտահայտում են այն ներքին կայունությունը, ուժը և կենսասիրությունը, որոնք նա դեռ չի կորցրել՝ չնայած տարիքի ծանրությանը: Աչքերը, որոնք նման են ծովին, խորհրդանշում են ծովի անսահմանությունը ու ծերունու աննկուն մտքերն ու ցանկությունը չհանձնվելու:
Մեկնաբանի՛ր՝ «Բայց գիտեր, որ հեզությունը եկել է և իր հետ ո՛չ ամոթ է բերել, ո՛չ էլ մարդկային արժանապատվության կորուստ։ Սկզբում պարտք ես խնդրում, հետո էլ ողորմություն ես խնդրում»
Այս նախադասությունը ցույց է տալիս ծերունու ներքին փոփոխությունը. նա հասկանում է, որ կյանքում պետք է ընդունել մի քանի դժվարությունների ու նվաստացման շերտեր, բայց դա չի նշանակում, որ նա կորցրել է իր արժանապատվությունը: Հեզությունն ու համբերությունը նա ընդունում է որպես ուժ, որը նրան չի զրկում մարդը լինելուց: Նա նաև գիտի, որ խոնարհություն խնդրելը չի նշանակում պակասություն, քանի որ յուրաքանչյուր մարդ իր ժամանակի և իրավիճակի մեջ պետք է հարմարվի ու պահպանի մարդկայնությունը:
Մանվելյան Շուշան 