Հովհաննես Շիրազին Տերյանը ինձ համար մի համադրված սփյուռք ու հարազատություն է։ Նրա ստեղծագործությունները համակված են խորությամբ, սիրով և դառնությամբ։ Նրա «Աստղեր ուտողներ»-ը մի հրաշալի գործ է, որը ամբողջությամբ թարգմանում է մարդուն ապրելու և իրապես սիրելու անհրաժեշտությունը։ Տերյանի բանաստեղծությունները հաճախ վերաբերում են անխուսափելի մահվան և հոգևոր վերածննդի թեմաներին, բայց դրանք միշտ պարունակում են նաև կյանքի թանկությունը։ Նա ստեղծագործեց ժամանակի գծի վրա՝ լինելով այն ամենի մեջ, ինչը կարևորվում էր մարդկային հոգու կյանքում։ Սիրելի բանաստեղծություններիցս՝ «Երազանքներ» և «Ապրելը»,- կերտում են Տերյանի անձնական պատկերացումները կյանքի նկատմամբ, որտեղ նա ձգտում է լինել հավատավոր, խոր ու անկեղծ։ Տերյանը եզակի բանաստեղծ է իր խորը և անսահման սիրով, որը միաժամանակ մխրճվում է և բարձրացնում է հասարակական կյանքը։
Կարդում ենք Տերյան նախագծի ամփոփում
Մանվելյան Շուշան 