04.03.2025
Աշխատանք դասարանում
Կարդում ենք Չարենց․ Տաղ անձնական
Լրացուցիչ աշխատանք (տանը)
Կարդա՛ Չարենցի բանաստեղծությունները, մեկը քո ընտրությամբ սովորի՛ր անգիր:
Փորձի՛ր մեկնաբանել ընտրածդ բանաստեղծությունը: Պատրաստի՛ր տեսանյութ կամ ռադիոնյութ։
Ես ընտրում եմ Եղիշե Չարենցի ամենախորն ու խորհրդավոր բանաստեղծություններից մեկը՝ «Գիշերն էր, լուռ ու մեղմ»։ Այս բանաստեղծությունը սովորել եմ անգիր և հիմա կներկայացնեմ այն ու կփորձեմ մեկնաբանել։
Եղիշե Չարենց — «Գիշերն էր, լուռ ու մեղմ»
Ու հուշերն եկան լուռ, ու պոեզիան — հին,
Լուսե հեքիաթով եկան։ Եվ ես տեսա երազում՝
Նայիրի աշխարհն անծիր՝ իմ մանկության կանաչ բին,
Ու խենթ հմայքը դարեր շարունակ քամուց պահված մի ձայն։
Գիշերն էր, լուռ ու մեղմ։ Եվ քնին հպարտ, անուշ,
Մեղմիկ հոսանքով իջավ շշուկով դռնից ներս։
Եվ իմ հոգին ու սիրտը, լուռ, խաղաղ, առանց շշմուշ,
Բացավ երազի դուռը մի կախարդական երկրի։
Այս բանաստեղծության մեջ Չարենցը գրում է գիշերվա մասին։ Բանաստեղծը գրում է, թե ինչպես է քունը գալիս մեղմ ու լուռ։ Երբ նա քնում է, մտքով գնում է մի կախարդական աշխարհ։
Նա հիշում է իր մանկությունը, իր երկիրը՝ Նայիրին։ Այս ամենը գալիս է իր երազում՝ խաղաղ, գեղեցիկ և կախարդական ձևով։ Վերջում ասում է, որ լսում է մի հին ձայն, որը քամին պահել է երկար տարիներ։
Այս բանաստեղծությունը խաղաղ է, տխուր ու մի քիչ կախարդական։ Այն խոսում է հուշերի, մանկության և հայրենիքի մասին։
Մանվելյան Շուշան 