17.04.2025
Աշխատանք դասարանում
Կարդում ենք Սահյան
Փնտրում ես դու ինչ-որ հանցանք,
Հեգնում ես ինձ ու չես ներում,
Բայց կա ինչ-որ մի կարեկցանք
Քո հեգնական ժպիտներում:
Հեգնում ես ինձ ու նախատում,
Բորբոքում ես կռիվ ու վեճ,
Բայց կա ինչ-որ մի քաղցրություն
Քո դառնագին խոսքերի մեջ:
Ա՜խ, հոնքերդ ես հաճախ կիտում,
Նայում ես ինձ այնպես մռայլ,
Բայց կա ինչ-որ քնքշություն
Քո անողոք դեմքի վրա:
Հաճախ այնպես խայթում ես դու,
Սրտիս այնպես վիշտ ես բերում,
Բայց կա ինչ-որ մտերմություն
Քո այդ օտար հայացքներում:
Մերթ փարվում ես ինձ հովի պես,
Մերթ հողմի պես ինձ չարչարում,
Ա՜խ, երբ այդպես շոյել գիտես,
Էլ ինչո՞ւ ես ցավ պատճառում:
1. Մգեցված բառերը բացատրի՛ր։
Հանցանք՝ մեղք կամ սխալ գործողություն։
Կարեկցանք՝ ցավի կամ դժբախտության նկատմամբ սիրով ու հասկացողությամբ վերաբերմունք։
Նախատում՝ մեղադրանք կամ վիրավորանք՝ մեկին վարկաբեկելու նպատակով։
Անողոք՝ կարեկցանք չցուցաբերող, դաժան, անպաշտպան։
Խայթում՝ ցավ պատճառելու կամ վիրավորելու գործողություն։
Հողմի՝ ուժեղ քամի, որը կարող է գերզգայուն լինել։
2. Ներկայացրո՛ւ տրամադրության, զգացումների փոփոխությունները։
Այս տեքստում հերոսը սկզբում տառապում է, քանի որ նրան վիրավորում ու հեգնում են։ Բայց միևնույն ժամանակ նա զգում է, որ այդ հեգնանքների մեջ կա նաև կարեկցանք ու քաղցրություն, ոչ թե դառնություն կամ ատելություն։ Երբ նա բացատրում է, որ հոնքերը հաճախ կիտում են, բայց դա անում է մի թեթև քնքշությամբ, նշանակում է, որ կա լարվածություն, բայց նաև՝ սիրով վերաբերմունք։ Սա ցույց է տալիս, որ հակասական զգացողություններ կարող են լինել՝ երբ մենք միաժամանակ ապրում ենք ցավ ու տառապանք, բայց նաև՝ սիրելի ու քաղցր բաներ։