Օձը

Կարդա՛ Վ․ Սարոյանի ,,Օձը,, պատմվածքը և պատասխանի՛ր հարցերին։ 

Առաջադրանքներ

1. Ինչպիսին էր օձը։ 
Փոքրիկ էր՝ սրճագույն։

Նրբագեղ ու գեղեցիկ։

Ճարպիկ, սողուն, արագ ու սահուն շարժվող։

Ահաբեկված ու վախեցած էր, հոգնած դարձավ վերջում։

Չմերկ (չափազանց սարսափելի չէ)՝ մաքուր ու ոչ դաժան տեսքով։

2. Մեկնաբանի՛ր  հատվածները՝

Ա․ «Իրեն հանցավոր էր զգում, որ օձին հետապնդելով… «Ես ժամանակակից բարոյականությունն եմ և ուսումնասիրում եմ սողունների կառուցվածքը»»։
Հիմա ասում է՝ նա գիտի, որ վատ բան է անում — այգու կանոնները թաքցնում են իր գործողությունը։ Վախենում է, որ մարդիկ կտեսնեն ու կհամարեն նրան մի քիչ տհաճ կամ ամոթալի։ Այդ պատճառով մտքում պատրաստում է մի արդարացում՝ թե ինչու է անում՝ ցույց տալով, թե որքան մտաբառ ու «բնական» ուսումնասիրող է, որպեսզի իր արարքը ճիշտացնի ուրիշների առաջ։ Այսինքն՝ արդարացնելու ցանկություն է՝ սրտի մեղքը թաքցնելու համար։

Բ․ «Ձեռք տալ օձին՝ նշանակում է ձեռք տալ մարդու մտքում թաքնված չգիտես ինչ բանի…»։
Սա նշանակում է, որ օձը մարդու մեջ մի խոր, բնազդային ու գաղտնի բան է խորհրդանշում։ Երբ մարդը մոտենում, դիպչում է օձին, կարծես ողջ այդ խավարացած, վտանգավոր մի մասը դուրս է գալիս՝ ի լույս գալիս։ Ուրեմն՝ ձեռք տալը ոչ միայն ֆիզիկապես է, այլև նշանակում է բացել ու տեսնելու ներկայացնել մարդու այն խորը բնույթը, որը սովորաբար թաքնված է։ Սա մտահոգիչ է, որովհետև այդ բաները հաճախ ընդունված չեն, ու մարդը կրում է պատասխանատվություն՝ թե ինչ կդրսեւորի։