Աշխատանք դասարանում
Սահյանական ընթերցումներ
Անունդ տալիս
Հայաստա՛ն, անունդ տալիս,
Ժայռի մեջ մի տուն եմ հիշում,
Ալևոր կամուրջի հոնքին
Ծիծեռի մի բույն եմ հիշում,
Թեքված մի մատուռ եմ հիշում
Եվ բերդի տեղահան մի դուռ,
Ավերակ տաճարի մի վեմ
Եվ բեկված մի սյուն եմ հիշում:
Հիշում եմ լքված մի թոնիր,
Բերանին մամռոտած մի խուփ,
Մամռոտած որմի խոռոչում
Մասրենու վարսաթափ մի թուփ,
Աշխարհի քարերին մաշված,
Աշխարհից խռոված մի ցուպ,—
Եվ հեռվում ինչ-որ ուշացած
Ձիերի դոփյուն եմ հիշում:
Արևոտ մի սար եմ հիշում,
Ճակատին ձյունի պատառիկ,
Սարն ի վար բարակ մի առու-
Շուրթերին հայրեն ու տաղիկ,
Ցորենի կանաչ արտի մեջ
Առվույտի կապույտ մի ծաղիկ
Եվ արտի եզրին՝ մենավոր
Մի բարդու շրշյուն եմ հիշում:
1. Դուրս բեր մգեցված բառերը և բացատրի՛ր բառարանի օգնությամբ։
Ալևոր֊-ծեր, ծիծեռ-իծեռնակ, մատուռ-աղոթանոց, վեմ-ժայռ, խոռոչ-ճեղք, ցուպ-մահակ, հայրեն-հայերեն տաղի տեսակ,տաղիկ-երգ, առվույտ-երեքնուկ։
2. Դուրս բեր քեզ դուր եկած ամենագեղեցիկ նկարագրությունը։
Ցորենի կանաչ արտի մեջ
Առվույտի կապույտ մի ծաղիկ
Եվ արտի եզրին՝ մենավոր
Մի բարդու շրշյուն եմ հիշում:
3. Դու ի՞նչ ես հիշում Հայաստան ասելիս։
Հայաստան ասելիս ես հիշում եմ մեր հյուրասեր մարդկանց, մեր քաղցր թթու նուռը, Արարատ լեռը, Սևանի անուշ բույրը, իմ տունը, դաշտերը , մեր պաքտրաստաց խաղողի գինին, Հանրապետության հրապարակը և այլն:
Կարդա՛
Երկու թարմ հուշ
Սահյանի մասին
Լրացուցիչ աշխատանք (տանը)
Կարդա՛ Վ. Սարոյանի ,,Գողացած հեծանիվը,, պատմվածքը, վերլուծիր:
Իմ կարծիքով ամեն ինչ արդար եղավ, Այքը գողացավ հեծանիվը դրա արդյունքում էլ այն գողացան իրենից: Այքը արեց վատ արարք և այն հետ եկավ իրեն: Այդ և այլ բազմաթիվ պատճառներով պատք չէ գործել վատ արարքներ:
Պատմվածքից դուրս բեր այն հատվածը, որտեղ ներկայացվում է հեծանիվը վերցնելու
պատճառը. արդարացվա՞ծ արարք է, ինչու՞:
1919 թվականի այդ նկարը լի էր հրճվանքի, անհոգության ու սխրանքի
տրամադրություններով, և երբ Այք Ջորջը դուրս եկավ կինոթատրոնի շենքից, այդ
կինոնկարի եռանդուն, խիզախ ու հաջողակ տղան արդեն ինքն էր:
Եվ քանի որ ինքն արդեն ուրիշ էր և իր արարքը ամենևին էլ սխալ չէր հասկացվի, նա
վերցրեց հեծանվակայանում սպասող բոլորովին նոր հեծանիվը և ողջ աշխարհի աչքի առաջ
նստեց ու սլացավ:
Արարքը արդարացված չէ, քանի որ ինչքն էլ մարդը կարևոր լինի նա իրավունք չունի ուրիշի անձնական իրը վերձնելու, առավելևս գողանալու:
Պատմվածքից դուրս բեր այն հատվածը, որտեղ նշվում է հեծանիվը լիովին իրենը համարելու պատճառը. վերլուծիր այդ հանգամանքը:
Հոկտեմբերին նա արդեն մոռացել էր, թե հեծանիվն ինչպես է իր ձեռքն ընկել: Նոյեմբերին,
մեկի հետ չափ մտած սուրալիս, հեծանիվի շղթան տեղից թռավ: Առջևի անվագոտին
ջարդվեց, անիվի ճաղը ծռվեց:
Նոր գոտին տղայի վրա մեկ ու քառորդ դոլար նստեց, նոր ճաղի համար վճարեց մեկ
դոլար, հիսուն սենթ էլ՝ աշխատանքի գինը:
Սրանից հետո հեծանիվն իրենն ու իրենն էր:
Ես կարծում եմ նա ավելի ու ավելի սկսեց համարել, որ հեծանին իրեննն է, քանի որ փչացան հեծանիվի ամենակարևոր մասերը և նա ծախսեց բավականին գումար վերանորոգելու համար:
Տարբերություն կա՞ Այքի արած գողության և իրենից արված գողության միջև
(երկու պատասխանի դեպքում էլ ասածդ հիմնավորիր): Իրավունք ունե՞ր զայրանալու:
Իմ կարծիքով չկա ոչ մի տարբերություն այդ երկու գողություններն էլ հակադարձ են, Այքը գողացավ իրեն չպատկանող հեծանիվը դրա արդյունքում էլ այն գողացան իրենից այսինքն գողությունը հակադարձ էր: Նա չուներ ոչ մի իրավունք զայրանալու, դա իր հեծանիվը չէր և հեծանվի կորստի համար կարող էր զայրանալ միայն այդ հեծանիվի իրական տերը:
Մանվելյան Շուշան 